Były pracownik może narazić się na zarzut popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji, jeśli przesłana na prywatne konto korespondencja służbowa zawiera informacje, które można zdefiniować jako informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa.
Zgodnie z treścią art. 11 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (UZNK) czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża to lub narusza interes przedsiębiorcy. Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje mające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.
Należy pamiętać, że aby zarzut popełnienia czynu nieuczciwej konkurencji przez byłego pracownika był skuteczny, niezbędne jest zaistnienie wszystkich wskazanych poniżej przesłanek łącznie, tj.:
- Pracownik wykorzystał przesłane informacje, tj. osiągnął z nich korzyść, pożytek, dokonał jakiejkolwiek czynności polegającej na użyciu tych informacji dla siebie lub podmiotu trzeciego kosztem pracodawcy. Do takiego wykorzystania doszłoby na przykład w sytuacji, gdyby pracownik, zatrudniając się u pracodawcy, robił to głównie po to, aby zdobyć cenne informacje, a następnie wykorzystać je w pracy na rzecz konkurencji pracodawcy. Ewentualnie pracownik przekazał albo ujawnił posiadane informacje osobie trzeciej w celu zaszkodzenia pracodawcy. Jako przekazanie lub ujawnienie informacji należy również traktować sprzedaż informacji, motywowaną chęcią uzyskania dodatkowego zarobku, konkurentowi pracodawcy.
- Posiadane przez byłego pracownika informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, tj. są informacjami poufnymi mającymi wartość gospodarczą. Informacje chronione przez UZNK obejmują np. niechronione jeszcze prawami wyłącznymi wynalazki, wzory użytkowe lub zdobnicze, znaki towarowe, plany techniczne, analizy występowania złóż kopalin, listy klientów, metody kontroli jakości towarów i usług, marketingu, przeprowadzania kampanii reklamowych, organizacji pracy, niepublikowane utwory, dane o dostawach, załączniki do umów, powiązania bankowe itp. Ogólnie przyjęte jest, że tajemnicą objęte są takie informacje, których posiadanie decyduje o utrzymaniu lub umocnieniu przez przedsiębiorcę jego pozycji na rynku.
– Informacja poufna to taka, co do której pracodawca w sposób świadomy ograniczył dostęp. Pracodawca powinien poinformować pracownika, jakie informacje należy traktować jako poufne, oraz podjąć odpowiednie działania organizacyjne w celu utrzymania ich w tajemnicy przed nieupoważnionymi osobami. Działania te nie mogą być symboliczne, tj. polegać na przykład na zamieszczeniu na dokumencie napisu „poufne”. Sąd Najwyższy, w wyroku z dnia 3 października 2010 roku (I CKN 304/00), stanął na stanowisku, że określona informacja, nawet o bardzo dużej wartości obiektywnej, nie będzie mogła zostać uznana za poufną, ponieważ niedbały (czy nieostrożny) przedsiębiorca nie podjął żadnych kroków w celu zapobieżenia jej ujawnieniu.
– Tylko informacja, która jest związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa, mająca dla pracodawcy określoną wartość gospodarczą, może stanowić informację poufną w rozumieniu UZNK. Wartość gospodarcza wyraża się w tym, że posiadanie przedmiotowej informacji może wiązać się z osiągnięciem przewagi konkurencyjnej w działalności gospodarczej.
- Występuje zagrożenie lub naruszenie interesu majątkowego pracodawcy.